Tuesday 16 November 2010

بالاترین و بحران آزادی بیان

در رابطه با مطلبی که چند روزی است فضای بالاترین را محصور خود کرده و با اعتراض و موافقت عده‌ای از کاربران این سایت مواجه شده نکاتی‌ را که به نظر میرسید را طبقه متن وبلاگ عنوان می‌کنم

۱. در متن آماده "ما در بالاترین معتقد بوده و هستیم که نه فقط انتقاد به ادیان بلکه حتی توهین به دین باید در یک جامعه آزاد مجاز باشد... هدف کلی ما این است که تنوع مخاطبان بالاترین اعم از کاربران یا مراجعه‌کنندگان غیرعضو ، به تنوع فکری و عقیدتی جامعه واقعی ایرانی نزدیک‌تر باشد. یعنی اگر یک جامعه شناس قصد مطالعه آماری در مورد گرایشات فکری ایرانیان را داشته باشد بتواند از جامعه آماری کاربران بالاترین به عنوان یک جامعه آماری مشابه اما کوچک‌تر استفاده کند"برداشتی که از این مورد میشود این است که بنا به اقتضا و شرایط جامعه کنونی ایران (که سایت بالاترین نمونهٔ کوچکی از آن است)تعریفی‌ از آزادی بیان عنوان شده که خوب در وهلهٔ اول بنا به شرایط که در متن توصیف شده خللی ظاهری بر آن وارد نیست و علاوه بر اینکه مدیران سایت بالاترین به آزادی بیان به معنیه واقعی‌(جملهً که بزرگ در متن وجود دارد: در یک جامعه آزاد، توهین به هر عقیده و نظری از جمله ادیان جز مهم اصل آزادی بیان است)معتقد هستند ولی‌ در شرایط کنونی جامعه‌ ایران رسیدن به آن آرمانی است پس به علت اینکه شرایط برای رسیدن به آزادی بیان واقعی‌ که یک قضیه اجتماعی و حقوقی ثابت جهانیست وجود ندارد ما به حداقلی از آن اکتفا می‌کنیم.اما یک سوال مهم و اساسی‌ پیش می‌‌آید و آن اینکه آیا ما اجازه داریم قوانین(تعریف) ثابت و پزیرفتهٔ جهانی‌ را به طریقی بومی کنیم؟یعنی‌ صرف اینکه شرایط برای اجرای کامل آن نیست تعریف را عوض کنیم و به سمت جامعه خود سوق دهیم به دلیل اینکه شرایط اجرای آن مهیا نیست؟آیا میتوانیم فرضاً بگوئیم ما اعلامیه جهانی حقوق بشر و شهروندی را قبول داریم ولی‌ طبق شرایط کنونی بند مربوط به مالکیت خصوصی را نمی‌‌پذیریم؟

۲.در متن ذکر شده"به علت انواع مشکلات از قبیل فیلترینگ این فاصله روز به روز بیشتر و بیشتر می‌‌شود. تنها به علت فیلترینگ بالاترین در ایران، تنوع فکری و عقیدتی کاربران به نحو فاحشی تغییر یافته است و کاربران محدود به ایرانیان خارج کشور یا ایرانیانی که به نحوی به ابزارهای دور زدن این فیلترها دسترسی دارند محدود شده است"نکته‌ای که اینجا به ذهن می‌رسد این است که اتفاقا فیلتر شدن این سایت ضرری که نداشته بلکه تا حدودی سود هم داشته (البته برای اعضای داخل ایران) چونکه ترس از مورد تعقیب قرار گرفتن و لو رفتن ip همیشه وجود داشته و مطمئناً اگر از این سایت رفع فیلتر هم بشود اعضای داخل ایران یا دیگر فعالیتی نمیکنند یا اگر بخواهند باز به فعالیت خود ادامه دهند حتما از فیلتر شکن استفاده میکنند این اتفاق در مورد سایت فرندفید افتاد که با توجه به رفع فیلتر باز هم کاربران برای ورود از فیلتر شکن استفاده میکنند(خود سایت بالاترین هم در مورد رفع فیلتر از برخی‌ سایت‌ها هشدار داده بود و تاکید داشت که باز هم از آنتی فیلتر استفاده شود که البته تذکری بجا و سنجیده بود)

۳.نکتهٔ جالب و قابل تامل دیگر در مورد مطلبی است که در ۳۱ جولای در وبلاگ بالاترین قرار داده شد،مطلبی با عنوانه بالاترین جای توهین به هیچ نژاد و قومیتی نیست.با توجه به اینکه بدون هیچ آزمایش و فرصت آزمودن این تصمیم(مانند طرح یک ماه حذف لینکای توهین به ادیان از صفحهٔ اول بالاترین)به صراحتاً اعلام گردید بالاترین جای توهین به هیچ نژاد و قومیتی نیست و به عنوان تنبیه سخترین مجازات را برای فرد خاطی‌ (بسته شدن کامل حساب کاربری) در نظر گرفته شد،با این حال تمامی اعضا و حتی بازدیدکنندگان سایت این حرکت بالاترین را ستایش کردند و کسی‌ هم به نشانه اعتراض ترک بالاترین نکرد چرا؟ پر واضح است که بالاترین هیچ قانون و تعریفی‌ را عوض نکرد و فقط اصل کلی‌ و جهانی عدم نژاد پرستی‌ و عدم توهین به نژاد خاص یا ملت خاص(صرف انسان بودن نه عقیده)در سایت قانونی‌ کرد به همین علت با واکنش مثبت و خوب اعضای سایت مواجه و همه این حرکت را نشانه بلوغ و پویائی سایت عنوان کردند و مشاهده می‌کنید که در عرض مدت کوتاهی‌ فرستادن اینگونه لینکها نزدیک به صفر شد حال سوالی‌ که مطرح است این است که چرا این همه واکنش و این همه چون و چرا از طرف اعضای بالاترین برای این تصمیم شما بوجود می‌‌آید و خود اذعان دارید که یکی‌ از مهمترین و سخت‌ترین تصمیماتی بوده است که در ۲ ساله گذشته راجع به سیاستهای بالاترین گرفته شده است،جواب این سوال را به کاربران محترم بالاترین و مدیران محترم سایت واگذار می‌کنم.
سخن کوتاه می‌کنم و به ذکر چند پیشنهاد (البته به فراخوانی که متن وبلاگ اعلام کرده)می‌پردازم

کاربران و اعضای سایت از بالاترین انتظار یک رسانهٔ بی‌ طرف را دارند رسانه‌ای که خبرنگاران و گردآورانش اعضای خود این سایت هستند،رسانه‌ای که چندیست در حرکت شایسته ای به انتشار نشریه بالانامه که محتوای آن بهترین لینکای روز همین کاربران است دست زده،انتظار ما از یک رسانه آگاهی‌ بخشیست آگاهی‌ از اینکه مطالب ضدّ و نقیض مطرح شود و طبق مرامنامهٔ بالاترین این کاربرانند که در نهایت برای محتوای مطلب تصمیم گیری می‌کنند،رسالت رسانه بی‌ طرفیست فراتراز این است که گشت اخلاقی‌ باشد برای یک سری مطالب و یک سری افراد که تنها جائی که میتوانند صدای خود را به گوش بقیه برساند همین سایت است.
بالاترین انقدر ارزش برای شعور تک تک اعضا قائل است که به آنها حق اظهار نظر در مورد لینکها و خبرها را داده است.به نظرم به جای دخالت مستقیم مدیریت محترم که تا به حال نقش خوب نظارت را داشته همینطور به وظیفهٔ قبلی خود عمل کند و بالاترین را طبق مرامنامهٔ خود بالاترین به دست کاربران بسپارد 
.
و دیگر پیشنهاد اینکه مصادیق کلی‌ و عمومی توهین به تفصیل بیان شود و اگر موردی طبق این مصادیق بود خود اعضای بالاترین نسبت به حذف و رد آن لینک اقدام کنند و اینکه ظرفیت افراد هم کمی‌ بالاتر رود(که این وظیفهٔ رسانهٔ مستقل بی‌ طرف و آزاد است) بالاترین تعریف خوبی‌ در قسمت راهنمای گزارش دارد با این عنوان(هر جملهً که مخالف با نظر شما بود دشنام نیست) تمام اعضا با هر مرام و آیینی حق نظر دادن و انتقاد هستند متاسفانه اگر مطلبی خلاف عقیدهٔ ما باشد آنرا توهین آمیز قلمداد می‌کنیم.
در این راستا پیشنهاد بعدی این است که برای منفیهای بی‌ مورد بتوان اعتراض یا گزارشی رد شود که اگر مطلبی واقعا توهین آمیز بود (البته طبق نظر بومی آزادی بیان!!) مستحق منفی‌ باشد و منفیهای تلافی جویانه و غیر اصولی محلی از اعراب نداشته باشند.
بازهم تصمیم با خود شماست ولی‌ پیشنهاد می‌کنم رسالت خود را فدای خواست این و آن نکنید.

                                                                                                   با درود و احترام